Choroby kukurydzy - Bogusia

Zastosowanie

KUKURYDZA W ŻYWIENIU ZWIERZĄT

Kukurydza jest najważniejszą rośliną pastewną w naszej strefie klimatycznej. W Polsce wyróżnia się dwa zasadnicze kierunki użytkowania kukurydzy na cele paszowe: na kiszonkę z całych roślin i ziarno lub kolby.

Kiszonka z całych roślin

Wysoka koncentracja energii oraz optymalna zawartość włókna surowego sprawia, że kiszonka z całych roślin spełnia wymagania zwierząt wysokoprodukcyjnych. Pasza ta jest jednak uboga w białko, stąd zachodzi konieczność uzupełnienia tego składnika w dawce pokarmowej. W kiszonce z kukurydzy występuje również niedobór składników mineralnych, witamin i karotenu. Koniecznie jest więc zastosowanie dodatku odpowiedniej mieszanki mineralnej.

Ziarno kukurydzy

Ziarno kukurydzy zawiera dużo łatwo strawnych węglowodanów, a mało włókna, co powoduje, że ma najwyższą wartość energetyczną ze wszystkich zbóż uprawianych w Polsce. Zawiera mało białka o niskiej wartości biologicznej (mało aminokwasów egzogennych). Dawki pokarmowe z większym udziałem kukurydzy powinny być dokładnie bilansowane pod względem zawartości aminokwasów. Tłuszcz kukurydziany bogaty jest w witaminę E i ksantofile (barwniki), które nadają intensywne zabarwienie żółtku jaja kurzego i żółtawe zabarwienie skórze brojlera kurzego. Występują w nim również duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych, które powodują występowanie miękkości słoniny. Stąd słonina tuczników żywionych wysokimi dawkami ziarna kukurydzy ma nieodpowiednią konsystencję i zabarwienie. By tego uniknąć należy ograniczyć ilość kukurydzy w ostatnim okresie tuczu. Ziarno kukurydzy nie zawiera substancji antyodżywczych, jest smaczne i chętnie pobierane przez zwierzęta.

WYKORZYSTANIE PRZEMYSŁOWE

Przydatność kukurydzy do przerobu przemysłowego

Kierunki przemysłowego wykorzystania kukurydzy

Podstawowymi kierunkami przerobu jest przemiał w młynach oraz produkcja skrobi w krochmalniach.. Produkty przemiału w młynach służą przede wszystkim jako produkty spożywcze w postaci kasz i mąki, a także jako surowiec do dalszego przerobu na konfekcję cukierniczą. Skrobia kukurydziana jest poszukiwanym surowcem, zużytkowywana w szeregu działach przemysłu - przemyśle spożywczym oraz szeregu działach poza spożywczych np. przemyśle papierniczym, materiałów budowlanych, chemicznego itp.. Jednym z ważniejszych przyszłościowych technologii na bazie skrobi jest produkcja proekologicznych tworzyw sztucznych, które rozkładane są przez bakterie. Dziś ich produkcja ze względu na wyższe koszty nie jest jeszcze zbyt rozpowszechniona. Coraz większe zainteresowanie budzi kukurydza w o przemyśle energetycznym, gdzie po spaleniu ziarna lub całej biomasy może być źródłem ciepła do produkcji energii elektrycznej, ogrzewania pomieszczeń i wody. Energię można uzyskać również produkcję alkoholu lub biogazu, używanych następnie do napędu silników. Dodatek kukurydzy może zrewolucjonizować produkcję biogazu, która rozwijał a się do tej pory dość powoli.
O przydatności ziarna kukurydzy do określonych celów produkcyjnych decyduje forma botaniczna, typ ziarna oraz wydajność suchej masy z 1 ha. W świecie występuje ogromna różnorodność form kukurydzy, które różnią się wczesnością, budową ziarniaka oraz rodzajem skrobi. Większość podgatunków kukurydzy zawiera skrobię składającą się w 75% z amylopektyny i 25% z amylozy. Niektóre jednak egzotyczne podgatunki kukurydzy: jak np. kukurydza skrobiowa czy woskowa mają inne proporcje, lub zawierają tylko amylozę lub amylopektynę, przez co stają się interesujące dla przemysłu poszukującego różnych form skrobi.
Podstawową częścią ziarniaka kukurydzy jest bielmo, stanowiące ponad 80% masy. W bielmie dominują węglowodany, najczęściej w postaci ziarenek skrobi (85% masy) sklejonej cząstkami białka. W procesie produkcji kasz, mąki oraz skrobi bielmo jest podstawowym surowcem i następuje jego wydzielenie w procesie produkcyjnym. Zarodek, stanowiący ok. 12% całej masy ziarniaka, zawiera ok. 28% białka i 38% tłuszczu. Jest on bardzo wartościowym półproduktem, przydatnym do dalszego przerobu, w którym uzyskuje się olej oraz białko spożywcze lub paszowe. Pozostała część ziarniaka to okrywa owocowo-nasienna składająca się z mniej wartościowych węglowodanów i włókna. Warunkiem podstawowym przydatności ziarna do przerobu jest dobrze wykształcone bielmo i łatwy do oddzielenia zarodek.